Φύγε,μόνο όταν δεν είσαι έτοιμος...

Ένα μπλαβωτό νικελένιο Rotterdam σε περίμενε μόλις ξύπνησες απ`τον βαθύ σου ύπνο..

Ήταν το δώρο μου μόλις σταμάτησες τις μηρυκαστικές αντιλήψεις που δεν σ`άφηναν να δεις την απλότητα..

Πριν βέβαια μια στάση στην Garda,στο Lugano...

Και το δέχτηκες με χαρά,μετά από τόσο καιρό διακοπές στην αντίληψη των πολλαπλών δυνατοτήτων και επιλογών της μια στιγμής,πάνω ακριβώς εκεί που έπαψες να ελπίζεις και να προσδοκάς σαν ένας οποιοσδήποτε μπαμπουίνος που περιμένει να τον ταΐσει ο δεσμοφύλακας του.

Αλλά προσοχή ποτέ στο Potsdam γιατί εκεί κλείνουν από καιρό σε καιρό μυστικές συμφωνίες..

Κάπως έτσι ταξιδεύω και συνταξιδεύω,χωρίς πρόγραμμα προσπαθώντας να κάνω πάντα μια έκπληξη σε μένα και στον συνταξιδιώτη μου. Μόλις ξεκίνησα τα πρώτα μου ταξίδια από 15 χρονών. Ποτέ με εισιτήρια προ αγορασμένα για καλύτερη τιμή,

ποτέ όταν οι άλλοι περιμένουν να φύγεις...

Σας διαβεβαιώνω πως δεν έχει καμία πλάκα.

Το ταξίδι πρέπει νά`ναι πάντα απρόβλεπτο,ακανόνιστο και χωρίς μοτίβο..

Κάθε φορά να παίζεις με το ρολόι "θα προλάβω το πλοίο η όχι??" στο παρατσάκ....

Και αυτό είναι κάτι που κανένας λογικός άνθρωπος δεν τ`αντέχει....

Όλοι κάνουν προγράμματα άλλωστε,ο καθένας για τους δικούς του λόγους,άλλοι για να επιβεβαιωθούν ,άλλοι για να αισθάνονται ασφαλείς ,

άλλοι απλώς για να απογοητευθούν..

Τα ταξίδια είναι όμως μόνο για τους γενναίους και γίνονται γιατί αυτά ξαφνικά σε καλούν,γιατί αυτά ΄σε βλέπουν από καιρό κρυφά και σε παρακολουθούν,βλέπουν την πρόοδο σου και όταν δουν ότι είσαι έτοιμος,σε φωνάζουν επιτακτικά και δυνατά..

"Ελα,ξεκίνα" με φωνή που δεν σηκώνει αμφισβήτηση,χωρίς να προλάβεις καν να μαζέψεις το σκορποχώρι σου,αφήνοντας 'όλα στην μέση και την βρύση στο μπάνιο να στάζει,πιάνοντας τον ίδιο σου το εαυτό στον ύπνο.

Να κοίτα ,...έφυγααα...