Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2007


ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ?


Πολλές φορές αναρωτιέται κανείς αυτή την απλή ερώτηση ...Γιατί τώρα ?Και καθώς η προσηλωμένη στην γραμμικότητα συνείδηση δεν λέει να τον εγκαταλείψει οριστικά αλλά στα διαλείματα της αγανακτά κάθε φορα που του υπενθυμήζουν οι κβαντικές εκλάμψεις την πραγματικότητα της αέναης ροής των πραγμάτων και την συνύπαρξη των όλων στο τώρα, καθώς και ότι η εκδήλωση των φαινομένων είτε έχουν εκδηλωθεί είτε όχι δεν έχει και καμμιά ιδιαίτερη σημασία παραταύτα εκδηλώνεται με παράπονο η απλή ερώτηση ¨ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ? Ερώτηση που ακολουθείται από λίγο κενό χρόνο, στωικότητα και με την βαρύγδουπη απάντηση.... ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ...


ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ γουστάρω του απαντάει η συγκεκριμένη πραγματικότητα και παραμένωντας στωικός απλώς υπομένει την επόμενη εναλλαγή που θα διαταράξει το απύθμενο κάλλος της γραμμικής μαλακείας που μας κολλάει και δεν μας αφήνει να αφεθούμε στο χάος της ζωής χωρίς ενδοιασμούς και προσδοκίες, χωρίς άγχος, βαριαστεναγμούς και απορίες ,χωρίς έγνοιες, που μας καθηλώνουν στο παγκότερμα της μονοτονίας μας.


Κάπως έτσι ξεκινάει και αυτό το Βlog. Γιατι τωρα? Γιατί απλώς φτάνει μια στιγμή ένα δευτερόλεπτο που διαφοροποιήται από τα προηγούμενα και τα επόμενα ακριβώς στην εκδήλωση του φαινομένου που σιγόβραζε, που έπρεπε να εκδηλωθεί αλλα περίμενε την κατάλληλη στιγμή ,το σωστό δευτερόλεπτο που η θέληση γίνεται ακράτητη και εκδηλώνεται ακριβώς την στιγμη που χάνεται για λίγο κάθε αίσθηση ματαιότητας και τα πάντα τείνουν να αποκτήσουν υπόσταση και ουσία και οι μεχρι πριν φαινομενικά αταίριαστες συνθήκες φαίνονται σαν κομμάτια ενός πολύ καλά προμελετημένου παζλ που είχε σχεδιαστεί με την παραμικρή λεπτομέρεια και περίμενε απλά να συναρμολογηθεί.
Ετσι απλώς προχωράμε μαζί για να δούμε αν είναι μονο ενα κομμάτι αυτό,καταδικασμένο να χαθεί και να περάσει στην ανυπαρξία η ισως ένας φιλόδοξος φάρος και οδηγός στα βάθη του γαλαξία των ψυχών του καθένα...