Όστις λογίζεται Hobbes ας διερωτάται Macchiaveli..

Η ανάλυσης και όλα τα στοιχεία ήταν προφανή...
Δεν υπήρχε μία...Όλα άδεια,τα ταμεία,οι τσέπες,τα ράφια...
Μερικά πεταμένα καφάσια έχασκαν πιο κει από το γραφείο του υπουργού..
Έπρεπε να βρεθούν χρήματα τώρα..Αλλά πως?

Το είχαν παραξηλώσει οι προηγούμενοι, είπαμε ΟΚ να πάρουμε κάνα φράγκο αλλά όχι και έτσι το παραξήλωσαν..

Σε λίγο τον περίμενε το επόμενο υπουργικό συμβούλιο και θα παρίστατο ο ίδιος οΠρωθυπουργός , έπρεπε να βρει η τουλάχιστον να σκαρφιστεί κάποιο είδος λύσης αλλιώς πως θα έδειχνε ότι ήταν άξιος της εμπιστοσύνης που του δείξανε δίνοντας του το πιο σημαντικό αλλά και το πιο μπατηριμένο υπουργείο..

Ήδη είχαν δοκιμασθεί όλα τα κολπάκια εδώ και πολλά χρόνια..
Η δημιουργική λογιστική,η παραποίηση των στοιχείων,οι αλλεπάλληλοι φόροι σε βαθμό που να παραλύουν κάθε δυνατότητα οικονομικής ευμάρειας και ανάπτυξης..
Έτσι και αλλιώς ο Μαρξ το είχε πει εδώ και καιρό ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και κάθε φορά που προσπαθούσε να φορολογήσει αυτούς που τα κονομάγανε χοντρά από τους ίδιους τους συναδέλφους του που τους έστηναν για πάρτυ τους κάθε λογής κόλπα για να ανακυκλώσουν το σύστημα εξουσίας τους και να ξεπλύνουν τα άφθονα μαύρα χρήματα,αυτοί πανίσχυροι όντας αν δεν κατάφερναν να περάσουν τα παραθυράκια που χρειαζόντουσαν στο επόμενο φορολογικό σχέδιο που τους εξυπηρετούσαν την κοπάναγαν αλλού αφήνοντας να πληρώσουν το μαλλί ,οι άλλοι,οι μαλάκες που δεν είχαν επενδύσει στην υποδομή που χρειάζεται κανείς ώστε να μην τον αγγίζει τίποτα..
Τώρα τι γίνεται?
Την δημιουργική λογιστική την είχε καταγγείλει ο ίδιος χρόνια πριν σε μια αποδυνάμωση της διαπραγματευτικής ισχύος των άλλων,απλά για να καταστεί το κόμμα του πιο αξιόπιστο από το άλλο,αλλά πλέον είχε γυρίσει μπούμερανκ.
Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές ήταν όλες καλυμμένες από τα μεγάλα κομμάτια,τα είχαν δώσει εδώ και καιρό και δεν μπορούσε να γίνει τίποτα..
Χρυσός ,λατομεία,ξυλεία,οικόπεδα,άνθρακας..όλα καπαρωμένα..
Η για να αξιοποιηθούν χρειαζόταν χρόνος που δεν είχε μια και κανείς στο προηγούμενο μεγάλο φαγοπότι δεν καθόταν να σκεφτεί να κάνει τίποτα...
Για το πετρέλαιο άσε καλύτερα γιατί εκεί κάνει τζιζ,μην πάθουμε και καμιά ζημιά...
Το χειρότερο ήταν ότι δεν είχε πλέον τίποτα να πει..
Τι να πει..Τα πρόβατα σκέφτηκε πρέπει να τα κουρεύεις,όχι να τα γδέρνεις γιατί του χρόνου δεν θα κάνουν μαλλί..
Και όλα αυτά τα χρόνια τα κούρευαν όλο και πιο βαθιά και δεν προλαβαίνουν τα μαλλιά πλέον καν να φυτρώσουν...
Μετά όλοι αυτοί οι υφιστάμενοι του ήταν για τα μπάζα..Δεν σκάμπαζαν μία,το μόνο που κοίταζαν ήταν να βάλουν όσο πιο πολύ μπορούσαν το χέρι και αυτοί στην γαβάθα..Γιατί τι να περιμένει κανείς απ`τα τσομπανόσκυλα εκτός απ`το να γαβγίζουν και να προσδοκούν να τσιμπήσουν και αυτά ένα κομμάτι...Και το χειρότερο ήταν ότι τα πρόβατα ήταν εκνευρισμένα όλο και πιο πολύ,και όταν τα στρεσσάρεις... χαλάει και το κρέας τους...

Το τηλέφωνο έκοψε με μιας την ονειροπόληση του...Σε μισή ώρα έπρεπε να είναι εκεί,και έπρεπε να έχει μια αξιόπιστη απάντηση. Να περισώσει την αξιοπιστία του,μπορεί να του έβγαινε και σε καλό αν τα κατάφερνε σε αυτήν την επικίνδυνη αποστολή..
Έπρεπε να συγκεντρώσει όλη την σοβαρότητα του και να υποδυθεί άψογα και με αποφασιστικό βλέμμα ότι είχε τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης..Πρέπει να παρατείνομε τον δανεισμό σκέφτηκε δεν υπάρχει άλλη λύση,άντε να ιδιωτικοποιήσουμε ακόμα μερικούς οργανισμούς αν και όλοι θέλουν αυτούς που φέρνουν φράγκα στο κράτος και για τους άλλους που είναι μέσα μέχρι τα μπούνια θέλουν και να τους πληρώσουμε για να τους πάρουν,οι μαλάκες...

Θα δανειστούμε και άλλο δεν υπάρχει άλλη λύση αναφώνησε μόνος του, μια και οι σύμβουλοι του τον είχαν εγκαταλείψει προφασιζόμενοι δικαιολογίες μια και φοβόντουσαν ότι αν γινόταν κάποιο λάθος στους χειρισμούς σε αυτή την δύσκολη περίπτωση θα τους χρησιμοποιούσε σαν εξιλαστήρια θύματα...
Θα δανειστούμε...Ξανασκέφτηκε..Βέβαια δεν ήταν και τόσο απλό,μια και δεν μπορείς να πας ικέτης στους τοκογλύφους και να θέτεις και όρους,απεναντίας αυτοί θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά,θα σε εκβιάσουν,θα σε εκφοβίσουν ,θα σε απειλήσουν και μπορεί να φας και κάνα μπουκέτο προκειμένου να πάρουν τα φράγκα και τους τόκους πίσω,άσε για το τι θα σε βάλλουν να υπογράψεις και πως θα σε έχουν δεμένο χειροπόδαρα προκειμένου να εξασφαλισθούν.

Δεν θάναι και εύκολο να το παρουσιάσω σαν μια καλή λύση, σκέφτηκε..Έτσι και αλλιώς και ο πιο ηλίθιος θα το σκεφτόταν κάτι τέτοιο...

Η νευρικότητα είχε κορυφωθεί καθώς περνούσαν τα λεπτά και δεν είχε μπορέσει να σκεφτεί κατι καλύτερο..Είχε και πονοκέφαλο από το πρωί...

Έφυγε με βιάση,του άνοιξε την πόρτα ο οδηγός του και βυθίστηκε στο πίσω κάθισμα της λίμο χαμένος στους λογισμούς του..Πήγαινε αλλά ακόμα δεν είχε μπορέσει να βρει άκρη..

Ήταν καλά εκπαιδευμένος για να βρίσκει έξυπνες λύσεις και άρχισε να επιδίδεται σε ένα ατομικό brainstorming διαλογιζόμενος μέσα στην κίνηση και αφήνοντας το βλέμμα του να περιπλανηθεί πάνω στα πρόσωπα των συμπολιτών του..Και κατέβαζε ιδέες..
Να φορολογήσουμε τα σκουπίδια,τα ραδιόφωνα των αυτοκινήτων,τα ψυγεία δήθεν για την ενέργεια που κατανάλωναν,τις μπαταρίες,τα κοντέινερ,την βενζίνη,το γκάζι,να ανεβάσουμε το ρεύμα,το νερό,τα κότερα,τα οικόπεδα,τις κληρονομιές,τις γονικές παροχές,τους ρύπους,να αυξήσουμε τα παράβολα στα δικαστήρια,να πουλήσουμε τα αρχαία...
Ωπ καλό αυτό δεν το έχουμε κάνει μέχρι τώρα ας το σημειώσω...Και την θάλασσα επίσης,να νομιμοποιήσουμε τα οικόπεδα που είναι στην αιγιαλίτιδα ζώνη και να πάρουμε λεφτά όπως με τους ημιυπαίθριους.. Τώρα για την ίδια την θάλασσα είναι δύσκολο μια και θα θέλουν να βάλλουν χέρι και οι γείτονες..Εντέλει λειτουργεί ,σκέφτηκε, και είπε στον οδηγό να κάνει μια ακόμα βόλτα προτού μπει στο πρωθυπουργικό μέγαρο. Και συνέχισε προσπαθώντας να θυμηθεί ΄κάτι σημαντικό από το πανεπιστήμιο που του έλεγε ο καθηγητής του για τους Φυσιοκράτες,"lesse fair,laisse passe"??Μαλακίες σκέφτηκε ,τώρα τι κάνουμε?Σιγά μην μπορούμε εδώ που φτάσαμε να αφήσουμε τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους..
Στον τέταρτο γύρο γύρω από το πρωθυπουργικό μέγαρο το μάτι του έπεσε σε μια κινούμενη διαφήμιση πολυκαταστήματος "Είναι μαγκιά να είσαι τσιγκούνης"...Τότε του ήρθε μια έκλαμψη που τον συνεπήρε σαν να κατέρρεε ο κόσμος του. Τα νούμερα ορθώθηκαν μπρος του σαν δίνη και παρασυρμένος από αυτήν κατέληξε στο κέντρο της, στην μαύρη τρύπα τη δίνης και σαν να παρασύρθηκε και να ξεβράστηκε απ`την άλλη μεριά καθάριος και με διαύγεια αισθάνθηκε ότι ήξερε...
Πήρε το κομπιουτεράκι του και άρχισε να βλέπει τα νούμερα και να επιβεβαιώνει τις πράξεις..
Το ΑΕΠ ήταν σχεδόν 280 δις ,οι κάτοικοι 11000000 διαιρώντας απλά τα νούμερα έβγαλε το μαγικό νούμερο.
..25454,54...
Άρα κρατώντας την φορολογία και τις συνθήκες ακριβώς όπως ήταν αλλά καταργώντας οποιαδήποτε άλλη κρατική παρέμβαση και κοινωνική πρόνοια παρά μόνο την αστυνομία και τον στρατό,ίσως και τους απαραίτητους ελεκτικούς μηχανισμούς,θα μπορούσε να πληρώνει στον κάθε κάτοικο ένα μηνιαίο ποσό από 15οο μέχρι 2000 ευρώ χωρίς ο πολίτης να πρέπει να κάνει ....τίποτα....Χωρίς καν να πρέπει να δουλεύει..
Ταράχτηκε και είπε στον οδηγό του να κάνει ακόμα ένα γύρο...
Δεν ήταν δυνατόν...Η δικαιοσύνη έτσι και αλλιώς συνέχισε τους συλλογισμούς του μπορεί να αυτοχρηματοδοτηθεί και να έχει και κέρδη,η παιδεία αν η κάθε οικογένεια έπαιρνε για το κάθε μέλος της επίδομα 1500 ευρώ θα μπορούσε άνετα να καλύψει και τις υγειονομικές της ανάγκες,και την παιδεία μέσα από ιδιωτικές μορφές υπό αυστηρή κρατική παρακολούθηση και όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι.
Στο όνομα του κοινωνικού κράτους είχαν στηθεί όλοι αυτοί οι πολύπλοκοι και κοστοβόροι μηχανισμοί που διαφέντευαν οι αυλοκόλακες και είχαν δημιουργήσει τα τσιφλίκια και την ανισοκατανομή του εθνικού πλούτου..Σε περίπτωση δημοψηφίσματος όπως είχαν φτάσει τα πράγματα και από όλη αυτήν την κρατική διαφθορά καθώς και την ταλαιπωρία που τράβαγε ο πολίτης καθημερινά από το περιβόητο κοινωνικό κράτος και την χείριστη ποιότητα υπηρεσιών και αντιμετώπισης αυτού από το κράτος η πρόταση θα γινόταν αποδεκτή με αλαλαγμούς χαράς..
Όποιος άλλωστε θα δούλευε μια και οι αγορές αυτορρυθμίζονται θα δούλευε τουλάχιστον με μισθό 3000 άρα και οι προσδοκίες της αριστεράς θα καλύπτονταν εν μέρει..Η δεξιά άφωνη δεν θα μπορούσε να αρθρώσει λόγο πάνω στο πιο πρωτοφανές μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων.
Οι συλλογισμοί του πήραν ακόμα μια φορά μορφή χιονοστιβάδας ,όλα του φαίνονταν τέλεια,στο διάολο όλοι,επιτέλους θα γινόταν ίσως ο επόμενος πρωθυπουργός μια και οι πολίτες θα τον επευθημούσαν για την πρωτοβουλία του..
Και δεν θα υπήρχε πλέον αυτή η κοινωνική αδικία μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων..
Απλώς αστυνόμευση και δικαιοσύνη ώστε να ελέγχει την λειτουργία των ιδιωτών..Ένας πρωτόγνωρος σοσιαλιστικός καπιταλισμός θα γεννιόταν και τα νούμερα τον επιβεβαίωναν.
"Σταμάτα τους γύρους,πάμε αμέσως στο μέγαρο..",κραύγασε...
Ο οδηγός έστριψε την λίμο και σε λίγα λεπτά του άνοιγε την πόρτα..
Γεμάτος αυτοπεποίθηση ανέβηκε τις σκάλες και άνοιξε με βιάση την πόρτα της αίθουσας του υπουργικού συμβουλίου και όλοι καθώς τον περίμεναν διέκριναν μια παράξενη απόκοσμη λάμψη στα μάτια του...
Περίμεναν όλοι την εισήγησή του,έτοιμοι να δουν πως θα τον κριτικάρουν και θα τον υπονομεύσουν.Περίμεναν να δουν μην τυχόν και ανακοινώσει καινούργιες περικοπές στα υπουργεία τους και να του παραθέσουν με πειστικότητα ένα σωρό αδιάβλητα στατιστικά στοιχεία που θα στοιχειοθετούσαν τις ολοένα και μεγαλύτερες ανάγκες των υπουργείων τους..Κάποιοι μίλαγαν ιδιαίτερα με τον πρωθυπουργό σιγοψιθυρίζοντας.Είχαν ακουστεί ήδη φήμες στις εφημερίδες ότι ο υπουργός τάχα δεν επικροτεί το κυβερνητικό έργο και είχε δείξει δυσαρέσκειά με το να μην παραστεί στο γεύμα που διοργάνωσε το κόμμα. Αυτός ήξερε ότι ήταν αδιάθετος και ποιος εσωκομματικός του αντίπαλος τον υπονόμευε στον πρωθυπουργό..Άλλα αυτή την φορά θα τους αποστόμωνε δίνοντας την αλήθεια των στοιχείων..Άλλωστε μπροστά ήταν και οι δημοσιογράφοι που περίμεναν τις δηλώσεις..Θα τους τάραζε όλους..
Ανέβηκε στο βήμα. Πήρε το μικρόφωνο,ήπιε μια γουλιά νερό και συνέχιζε να τους κοιτάει όλους.."Η ταν η επί τας"σκέφτηκε θα τα πω όλα...Μόλις ξεκίνησε να μιλήσει άκουσε μια φωνή που τον διέκοψε..Ήταν ο πρωθυπουργός.
"Συγνώμη που σε διακόπτω αλλά θα ήθελα να μιλήσω πρώτος αν μου επιτρέπεις.."
"Μάλιστα ευχαρίστως." απάντησε εκείνος..
"Όπως ξέρετε όλοι η χώρα μας βρίσκεται σε μια δύσκολη φάση. Καταφέραμε και πήραμε τις εκλογές,όντας αποτελεσματικότεροι από τους αντιπάλους μας και είναι καθήκον όλων μας να στηρίξουμε το κυβερνητικό έργο και την ισχύουσα τάξη των πραγμάτων που διασφαλίζουν σε όλους μας την δυνατότητα να κυβερνούμε και να ηγούμαστε αυτού του τόπου που έχει τόσο ανάγκη από τα στιβαρά μας χέρια σε αυτήν την δύσκολη πορεία..Οι νεωτερισμοί και οι πειραματισμοί δεν επιτρέπονται και θα ήθελα από όλους σας προτού μιλήσετε ότι και να προτείνεται να βασίζεται σε συνταγές που έχουν ήδη δοκιμασθεί και αποτελούν την ουσία πάνω στην οποία έχει βασισθεί εδώ και πολλά χρόνια η πολιτική παρουσία και ανάγκη ύπαρξης του πολιτικού και ιδεολογικού χώρου μας στην συλλογική συνείδηση του λαού.
Όλοι μαζί ενωμένοι υποστηρίζοντας ο ένας την αναγκαιότητα του άλλου και με προσανατολισμό να διατηρήσουμε την εύνοια του λαού προς τα πρόσωπά μας,εξυπηρετώντας τον πολίτη όπως πάντα και συμπαραστεκόμενοι στα προβλήματα που αντιμετωπίζει μέσα από την γραφειοκρατεία και στην καθημερινότητα του θα σταθούμε ενωμένοι και δίπλα του με ανοιχτά τα τηλέφωνα και τα αυτιά μας, να σκύψουμε προστατευτικά και να προστατεύσουμε όλους αυτούς τους απλούς ανθρώπους που μας στηρίζουν χρόνια...
Σας παρακαλώ όλους να εργασθούμε πάνω στους ανωτέρω άξονες,και σας καλώ να μιλήσετε και να προτείνετε λύσεις πάνω στις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση μας σήμερα και ιδίως πάνω στην οικονομική κρίση που βιώνουμε..Καλώ τον υπουργό οικονομίας να μας εκθέσει τις απόψεις του...."
Η λάμψη των ματιών του είχε αντικατασταθεί από μια θολούρα,η κάθε λέξη του πρωθυπουργού είχε καρφωθεί σαν σφήνα στο μυαλό του,ενώ τα καρφωμένα βλέμματα των συνυπουργών του που μυρίζαν σκοπιμότητα τον έσυραν μέσα στο υπτωτιστικό κλίμμα της μάζωξης.Σηκώθηκε και είπε με μια ελαφρώς τρεμάμενη φωνή..
¨Οπως γνωρίζετε τα κρατικά ταμεία έχουν αποτελματωθεί εξαιτίας της προηγούμενης κυβέρνησης.Σαν άμεσο μέτρο για την αντιμετώπιση των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων της κρατικής μηχανής και της εξέυρεσης πόρων των υπουργείων προτείνω...Την φορολόγιση με ειδικό φόρο των παραθαλασσίων κτισμάτων,την φορολόγηση των ψυγείων για την περιβαλλοντολογική επιβάρυνση,την φορολόγιση των ραδιοκασσετοφώνων στα αυτοκίνητα.Επίσης πρέπει να σας ανακοινώσω ότι το υποθργείο μας είναι ήδη έτοιμο να προβέι στην έκδοση έκτακτου ομολογιακού δανείου 5δις για την κάλυψη των άμεσων δαπανών..."
Και η φωνη του έσβησε απαλά μέσα από τους ήχους των αλλεπάλληλών χειροκροτημάτων της αίθουσας....

Το θύμα μιας προμελετημένης σύγκρουσης...

Το ιππικό ήταν νευρικό. Όλοι μετρούσαν τα δευτερόλεπτα,πύργοι από πίσω μας φύλαγαν τα νώτα μας,οι δε αξιωματικοί περιτριγυρισμένοι από τους στρατιώτες τους ανέδιδαν μια σιγουριά αυτοπεποίθησης.

Ήταν από αυτές τις μέρες που φωτίζονταν από ένα φως σαν λάμπες νέον και μια απίστευτη νευρικότητα είχε ξεχυθεί στην παράταξη.

Έπρεπε όχι μόνο να κρατήσουμε αλλά και να προελάσουμε μπροστά,να σπάσουμε την παράταξη του εχθρού που θα καραδοκούσε την οποιαδήτε αδυναμία θα δείχναμε για να την εκμεταλευτεί.

Σαν να υπήρχε ένας θείος νους είχαμε τοποθετηθεί σφιχτά ο ένας δίπλα στον άλλο με σκοπό να καλύπτουμε όλες τις πτυχές της προέλασης. Πρώτο φαίνονταν ότι θα προέλαυνε το κέντρο,εκεί ακριβώς που βρισκόμουν και ο σκοπός δεν θάταν παρά να καταλαμβάνομαι το ένα τετράγωνο μετά το άλλο μέχρι η να πέσουμε η να νικήσουμε.

Δεν χώραγε κανένα είδους υποχώρησης η ενδοιασμός.

Ένας καπνός πνιγηρός έρχονταν από τα αριστερά και δηλητηρίαζε το πεδίο.

Και να τώρα προχώρησα ,όλα είχαν ξεκινήσει ξαφνικά..Άρχισα να προελαύνω και κατ έλαβα με βιάση το επόμενο τετράγωνο χωρίς κανενός είδους αντίστασης.

Μετά κινήθηκε το αριστερό κέρας,ενώ το ιππικό με έναν υπερκερωτικό ελιγμό βρέθηκε ένα τετράγωνο αριστερά να καλύπτει τα πλευρά από την πιθανή αντεπίθεση του εχθρού.

Μετά ακόμα ένα και περιχαράκωση στο επόμενο..Όλα πήγαιναν καλά..Μετά από λίγο άρχισαν οι πρώτες απώλειες εκατέρωθεν των στρατοπέδων,και είδα τους πρώτους να χάνονται μπρος στα μάτια μου,αλλά εγώ συνέχιζα ακάθεκτος,ένα σταθερό βήμα κάθε φορά. Είχα ήδη βρεθεί σχεδόν μόνος στο κέντρο της αντίπαλης παράταξης να ελέγχω το κέντρο βάρους της σύγκρουσης αλλά ταυτόχρονα ήμουν και ο πιο εκτεθειμένος εκείνη την στιγμή στους κινδύνους. Αλλά συνέχισα αφήνοντας πίσω μου και προσπερνώντας εχθρικές μονάδες.Έφθανα όλο και πιο κοντά στον αντικειμενικό σκοπό μου,έφτανα όλο και πιο κοντά. Από δίπλα μου με ακολουθούσε και ένας άλλος συστρατιώτης μου που προστάτευε ενστικτωδώς την προέλαση και τα πλάγια μου,μέχρι που το είδα να χανεται και αυτός από μια κρούση του αντίπαλου ιππικού.

Ήμουν πολύ΄κοντά αλλά είχα πλέον μείνει μόνος και ξεκρέμαστος. Και τότε το είδα,έπρεπε να θυσιαστώ...

Ένιωσα με μια ορμή σαν σάρωμα,σαν ένα βίαιο σκούντημα τον μαύρο εκείνο αξιωματικό να με εκτοπίζει.

Και ένα θεόρατο χέρι να με αρπάζει και να με τοποθετεί δίπλα από το τεράστιο διπλό χρονόμετρο που όριζε την μοίρα μας εκείνη την μέρα της σύγκρουσης.

Είδα το τσιγάρο που γέμιζε καπνό το πεδίο να καίγεται πάνω στο τασάκι.

Αλλά το τελευταίο πράγμα που μπόρεσα να δω ,προτού ξαναμπώ στο σκοτεινό μου κουτί που με φιλοξενούσε για καιρό,

ήταν τον Βασιλιά μου να γέρνει πεσμένος από αγανάκτηση στο πλάι της σκακιέρας...

The hermitage of all factors...

Τι θα,

κάνω με εσένα νε που θυμίζεις Ελπίδα,

σαν αυτανάφλεξη από θολές αναμνήσεις,
Κουνιέται το σύμπαν που κρύβεται μέσα μου, θερμές χειραψίες που δηλώνουν αλήθειες..
Τρανή διαταραχή επιπτώσεων θυμίζει το χάος σου,
που ποτέ δεν ραγίζει από δόκιμες σκέψεις. ¨Ένα υπάρχω παρακάτω,
επιλέγω το ψεύδος σου σαν συμπαράσταση βοήθειας.
Να σε λέω παρόρμηση η ατελέσφορος αγάπη? "Νihil ex Nihil" σαν ανεπιστρεπτί χαρά υφίστασαι, "exposed by the figures"...
Σ`αυτές τις δόσεις απείρου που ραγίζουν ερήμους χαράς,
στην μέση κατάμονος,
λογίζεσαι, υπηρέτης του σύμπαντος ή χάρτινος καραγκιόζης?
Όταν μιλιούνται τα σύννεφα,
θα βρέξει θαλπωρή,
αυτή που κρυβόταν ανάμεσα στις κρύες απόμακρες περσίδες του έρωτα.
Στις τρεις η ώρα παραδίπλα ,διαλέγεις,

απλώς να υπάρχεις σαν "θέλω"

γιατί και έτσι γεμίζεις κενά.
Μην απαντήσεις ποτέ στο τηλέφωνο...
Κάθε μέρα γράφω το νούμερο σου στα χαρτάκια των στριφτών
και με χαρά τα φουμάρω....
Και στο άλμπουμ των θολών αναμνήσεων σε κρατώ στην πρώτη σελίδα...

Η υπέρβαση του ανυπόστατου ψεύδους της ζωής..

Ανέλαβα εγχείρημα δύσκολο,που με την βαρύτητα που το διακατέχει θα καταρρεύσει εκ των έσω σαν τους αυθαίρετους πύργους της Βαβέλ...
Γιαυτό και θα το προστατεύσω και στην θέση του αντί για ποίημα θα παίξω μια μπαλάντα.
Και να λοιπόν,καταντήσαμε μετά από αιώνες πολλούς τις ζωές σας ένα ανυπόστατο ψέμα που χαριεντίζεται ποικιλοτρόπως σαν βαυκαλισμός στα ακροδάκτυλα ενός κουλού ζογκλέρ που κάνει όλα τα κόλπα εκτός από αυτό το κλασσικό με τα τρία μπαλάκια που παιδάκια μαθαίναμε με κόπο αν και το πιο εύκολο και βάση μιας καριέρας..
Διασπαθίσαμε τις ζωές σας με όλα τα καλούδια που διακατέχουν και οπλίζουν το σκυρόδεμα του ψεύδους σε υπέρμετρες δόσεις ρίχνοντας τόνους υλικό στην χοάνη του πως να "γίγνεσθαι"και ουχί του πως να υπ άρχεται,δηλαδή σαν να κάνεις ένα υψηλότατο κτίσμα με άμμο θαλάσσης,και με το μείγμα αυτό κατασκευάσαμε έναν ουρανοξύστη επίμονο και απαιτητικό ως προς τα έξοδα συντήρησις καθώτι θα μπάζει από πα ντου συνεχώς και κάθε τόσο θα κρυώνεις..
Ο δε θυρωρός έγινε ιδιοκτήτης και επιμόνως φωνάζει ,αποκλείει,διατάσσει ωσάν γενικός κουμανταδόρος και λοστρόμος που προστατεύει την αυτεπιστασία του δήθεν από ήθος αλλά και με την ελαφρότητα που διακατέχει τον υφιστάμενο που δεν ορίζει την μοίρα του όσο αφορά την κατάληξη του όλου εγχειρήματος..Και στο τέλος που είναι έτοιμο να ξεκινήσει το ταξίδι.... κάθεται η βάρκα...
Στο δε παράδειγμα του θυρωρού απλώς με τους πολυσύνθετους κανόνες που επιβάλει η δήθεν βαρύτητα της θέσης του δημιουργεί αναταραχές και αναστατώσεις εις τους ενοίκους κάνοντας τους την ζωή φορτική και αφόρητη χωρίς ουδείς να τολμά να τον απολύσει από΄συνήθεια...Και μάλιστα μπορεί να μην κατάφερα να κατασκευάσω την μπαλάντα που σας υποσχέθηκα αλλά σας υπόσχομαι ότι οι ουρανοξύστες από άμμο θαλάσσης καταρρέουν με θόρυβο,και μπάζουν ανηλεώς ώστε να μπορείται να παραπονιέστε μέχρι να γίνετε μια χούφτα από στάχτη που γλιστράει απ`τα χέρια του κουλού ζογκλέρ που τόσο θαυμάζετε και επιδεικνύεται με την κάθε ευκαιρία σαν απόκτημα ζωής και κόπων και που απαιτεί με την σειρά του τον θαυμασμό και την επικέντρωση του ενδιαφέροντος στα δευτερόλεπτα του επόμενου κόλπου που προετοιμάζει σκεπτόμενος εδώ και πολλά χρόνια για να καταπλήξει τα πλήθη...
Με την σειρά μου απορώ για πολλά αλλά για ένα δεν απορώ.......

Θα είμαι για λίγο ακόμα καυστικός και σαλτιμπάγκος με την σειρά μου αλλά αν και η κοινή γλώσσα χτίζει βιβλικούς πύργους η έλλειψη συνεννόησης τους κλονίζει.
Το ιδιόμορφο δε των παραληρηματικών λόγων είναι τα νοήματα που ορίζουν η η ηθελημένη μεταξύ των κενών έλλειψης αυτών, νοήμτα που απλά συνεπάγονται για τον καθένα όπως η συνείδησις ορίζει με την λειτουργία μιας σήτας που διυλίζει τα σταχυολογήματα ...
Και για να γίνομαι φιλικός και κατανοητός,καλά κάνετε και έχετε όλοι την ελευθερία να καταλάβετε ότι καταλαβαίνεται αλλά μην φοβήσθαι να το κουράζεται ...Ιδίως την μέρα αυτή που γιορτάζει ο Αγιος Θεομπαίχτης και οι δε εκδιδόμενες αγκομαχούν οι δε μοναχικές αναρωτιούνται ως προς τα λάθη,οι δε επίδοξοι πορθητές εκλιπαρούν οι μεν ερωτύλοι πληρώνουν...
Με το καλύτερο από όλα όσοι γιορτάζουν να γιορτάζουν με την πάρτη τους, αφήνοντας Σαρδόνια χαμόγελα να υφέρπονται κάτω από την κάθε εκδήλωση αλτρουιστικής αγάπης του Εγώ προς το Εσύ αλλά διαμέσου του Εγώ, κατασκευάζοντας την Νέα θεολογία της εποχής που αναδεικνύει την ζωή σε αυτό το ανυπόστατο ψεύδος που κομπορρημονεί και αναστενάζει,
υπάρχει για να παραπονιέται,
αλαλάζει για να υπάρχει,
δρα για να φαίνεται,
συγκρούεται για να αυτοπροσδιορίζεται ,
και όλα αυτά σε ρυθμούς ενός ατέλειωτου βραζιλιάνικορωσικού σήριαλ που δεν θα σταματήσει ποτέ να παίζεται γιατί είναι τόσο ευκολόπεπτο που δεν θα το χορτάσεις ποτέ, και γιαυτό θα το ποθείς κάθε μέρα ,
καθώς θα σε αφήνει πάντα πεινασμένο και επαίτη, καθώς δεν κατέχει καμία μα καμία, θρεπτική ουσία..
Για τη υπέρβαση δε τούτου ας βρει ο καθένας τον τρόπο του αν το αυτό όλο τον αφορά αλλά σας παρακαλώ μόνο ένα,
όταν μου μιλάτε ,
να μην μου μιλάτε σαν σε μεταγλωττισμένο σήριαλ γιατί το αυτό με αναστατώνει βαθέως και με θλίβει,
...καθότι η επανάληψη, μήτηρ πάσας παθήσεως...

Επίσης σαν τελευταιο καρφί σας θέτω το να φροντίσετε, όταν κλαίτε.... να μην κλαίτε για τον εαυτούλη σας και με το αυτό σφραγίζω ερμητικά... το όλο θεμα....

Αces High...

Συγνώμη αν σας έκανα να πετάξετε...

Δεν το κατάλαβα ότι είσαστε συνηθισμένη να περπατάτε ...

Και σαν απρόσκλητος μετρητής της ΔΕΗ εισέβαλα στον χώρο σας πρωί πρωί και πήρα της ενδείξεις σας ξεδιάντροπα ενώ είσαστε με την τσίμπλα στο μάτι..

Εντάξει ήμουν ευγενικός αλλά μην ξεχνάτε ότι τις ενδείξεις του μετρητή τις παίρνει κανείς για να σας θυμίσει πόσο θα πληρώσετε...

Συγνώμη επίσης που δεν σας άφησα να τελειώσετε την πίστα του Pacman και σας άλλαξα αμέσως πίστα και παιχνίδι...

Ναι γαμώτο,το έκανα και με τις καλύτερες των προθέσεων καθότι αλαζόνας και αυτιστικός από τις πτήσεις μου θεώρησα ότι θα βολευτείται στην business class των Emirates σαν καλός ταξιδιώτης,αλλά δεν σας προειδοποίησα επαρκώς για το αντίτιμο και πήρατε και penalty για το υπέρβαρο...

Ξέρετε για να πετάξετε πρέπει να είσαστε ελαφρύς σαν πούπουλο αλλιώς....

Το έκανα από ευγένεια και ενδιαφέρον αλλά....

Μα και εσείς με την σειρά σας δεν ήταν ευγενικό αυτό που κάνατε να θέλετε με το ζόρι να έρπω μαζί σας και να περπατώ,δεν είναι καθόλου ευγενικό αν με βάζετε να φθάνω κουτσαίνοντας ότι δεν φθάνω πετώντας...

...Merd...

Καθόλου ευγενικό.....

Απογειωθείτε παρακαλώ τώρα...
Μην συμφορήζεσθαι...

Και αν θέλετε ...πέστε,δεν με νοιάζει...
Θα το δείτε ,δεν θα πάθετε τίποτα....

Φοβητσιάριδες όλοι...

Mα εντέλει στους αδυσώπητους ύπνους σας ,που θερίζουν διαλόγους και διαλογίζουν θερισμούς κάθε μέρα, κάποια μέτρα,ελπίζω να μεγαλώσει ....ο διάδρομος............

Καρτεσιανά γινόμενα....

Πάνω στα χ και ψ των διασταυρώσεων,δεν σταματάς....

Σαν μεταβλητές σε ένα αδιάλειπτο τζάκποτ παραισθήσεων,αισθάνεσαι τον παράγοντα χ να ξεφεύγει..

Ξεπεσμένο δείγμα στατιστικής, που διαλέγει να ορθώσει παράστημα στον νόμο των πιθανοτήτων μα καταλήγει σαν ακόμα μία,είναι η φτιάξη...

Και εκεί πάνω στις πλέον δυνατές των πλευρών σου εγχειρήσεις,δεν υπάρχει γιατί...

Το πυρ αυγές των δοξασιών σου δεν είναι πλέον παρά ένα αναμάλλιασμα στο σάγμα αυτού που κάποτε ήσουνα...

Και πάνω που ηττάσαι νικάς,και πάνω που νικάς ηττάσαι...

Γιατί στην στήνει καλά την παγίδα του το άπειρο και σε προσμένει,σαν το θύμα μιας αράχνης που νομίζει πως κουνιέται γιατί κουνιέται ο ιστός...

Και σ`αυτό το τρελό ταξίδι που ξεκίνησες μην νομίζεις ποτέ ότι θα μείνει τίποτα άλλο πάρα εικόνες,πολλές ασύνδετες εικόνες που δομούν αυτό που εσύ αποκαλείς ζωή ...

Και σαν καλός μοντέρ θα κόψεις και θα ράψεις αυτό το φιλμ,

όπως σε βολεύει,

απλώς για λόγους ματαιοδοξίας...