Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

2011

O χρόνος εμετρήθει επακριβώς ως το ολάκερό του,και ο εναπομείναν κβαντικός αφρός εδυηλίσθει μετά παρισείας με τον σαμπανίζοντα,ελληνιστή,αφρώδη.Εις το μεταξύ ανέκρουσε πρίμα αν και τα λοίσθια ο παρωχημένος χρόνος ο οποίος οσονούπω μετέφερε δοκίμια ανθρώπινου πόνου για το προβλεπόμενο ετήσιο τεστ κοπώσεως.Kατόπιν
ευχές και παρατρεχάμενοι ασπαζόμενοι αντήλαξαν ασπασμούς επιδαψιλεύωντας τα καθέκαστα και τα καθώς πρέπει μεχρι που η ανάκρουσης των βαρελότων να τους ενθυμήση ποικιλοτρόπος την ανάρμοστη για γιορτινή ατμόσφαιρα μιζέρια που αναδύει μια ζωή που θυμίζει σήριαλ χωρίς διακοπή αρνούμενοι την ανασάλευση μιας παύσης.Σε αυτή δε την συνήθεια των αλλότριων χρόνων ο ρήτωρ δεν αντιπρότεινε τίποτα το σοβαροφανές και καθωσπρέπει εκτός από το θαυμαστικό αααά.... σε στυλ ιαχής που σμπαριάλισε την ζαχαρώδη κρούστα και αυτής της βασιλόπιττας ...Και γιορτάζαν το πέρασμα στο χρόνο που θύμιζε την καταδίκη του να ζήσουν μια σταλιά γιορτής μέσα στην προκαθορισμένη πορεία του τέλους που γιόρταζε και αυτό με τη σειρά του χαριζοντας μια υπενθύμιση σαν αυτοκόλλητο χαρτάκι στο ψυγείο που θύμιζε πως το γκάζι ήταν ανοιχτό και το πρόσεξες το ίδιο δευτερόλεπτο που από ρουτίνα άναψες και αυτό το γιορτινό τσιγάρο...