Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Oι ηλίθιοι υποφέρουν καλύτερα.....

Έμειναν και οι ίδιοι έκπληκτοι....Κανείς δεν πίστευε ότι θα φερόντουσαν με αυτόν τον τρόπο΄
σε έναν ολόκληρο λαό και κανείς δεν θα τόλμαγε να αρθρώσει κουβέντα.Το μακρόχρονο πείραμα όχι μόνο είχε πετύχει αλλά η επιτυχία του ήταν πέρα για πέρα ολοκληρωτική...Μεγάλος ψυχολόγος ο Pavloff..
Το σχέδιο είχε ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια και κανείς δεν περίμενε από την ομάδα να έχει τόση μεγάλη επιτυχία.Βέβαια οι μυστικοί τους σύμβουλοι τους είχαν περιγράψει από την αρχή τα στάδια και το αποτέλεσμα αλλά κανείς δεν περίμενε και από τους ίδιους μια τέτοια εξέλιξη...Το τελικό στάδιο ήταν αυτό..Η τελική πρόκληση, αυτό θα έδινε σε όλους την δυνατότητα να δούν κατα πόσο τα υποκείμενα θα αντιδρούσαν η θα υπέμεναν και αυτή την ύστατη δοκιμασία και υποτίμηση της νοημοσύνης..
Το κόλπο είχε στηθεί καλά επικοινωνιακά,όλοι οι ειδικοί θα συμφωνούσαν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση παρά η γενικευμένη ανέχεια και ο αποθησαυρισμός των υποκειμένων από την ατομική τους περιούσία εν ονόματι ενός γενικού καλού και της ίδιας της κρατικής οντότητας..Όλοι θα έπρεπε να δουλέυουν ακόμα περισσότερο για ακόμα λιγότερα,παραδομένοι στον κρατικό μόρφωμα που είχε μεταλλαχθεί πλέον σε τέτοιο βαθμό απο την "παρέα" τα τελευταία χρόνια ώστε σε τίποτα να μην θυμίζει τον σκοπό για τον οποίο δημιούργήθηκε το κράτος..Αλλά έτσι γίνεται όταν εναποθέτεις την περιουσία σου και τον μόχθο σου σαν βλάκας και χωρίς καμμία ασφαλιστική δικλείδα στον οποιονδήποτε...
Έτσι όλα είχαν ετοιμασθεί για την τελευταία πρόκληση.Τα μέτρα θα ανακοινώνονταν αργά και προεπισκοπικά ώστε να μπορούν να βολιδοσκοπηθούν οι διαθέσεις,σε περίπτωση που θα υπήρχαν αντιδράσεις θα υπήρχε πάντα ο ελιγμός της οπισθοχώρησης από τις αρχικές θέσεις και δηλώσεις..Αν βέβαια υπήρχαν αντιδράσεις...Οι ψυχολόγοι είχαν αποφανθεί ότι πρώτα θα διοχετεύονταν μαζική "νοβοκαίνη",ώστε να "μουδιάσουν" αρκετά τα υποκείμενα,μετά μια "έσανς" φόβου και τέλος η κοινή παραδοχή από τους ειδικούς περί της αναγκαιότητας της λήψης των μέτρων....
Έτσι και έγινε,εκτός από άναρθρες ασυντόνιστες μουδιασμένες κραυγές δεν ακούστηκε τίποτα...'Ολα εξελίχθηκαν φυσιολογικά..Πολλοί μάλιστα από τα υποκείμενα αισθάνθηκαν και ενοχές για το ατόπημα να μην εμπιστευθούν την περιουσία τους στο "κράτος" το οποίο έτσι και αλλιώς τους φρόντιζε κατάλληλα...
Και ουδείς δεν πρόλαβε να αρθρώσει λέξη...
Παρά μόνο κάτι βαρυγκόμιες ακούστηκαν που εκτονώθηκαν σποραδικά,στα πάνελ της τηλεόρασης...

2 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Σε ένα κράτος που έπρεπε να ήταν κράτος – πρόνοια
Σε ένα κράτος που ότι βγάζεις σου το παίρνει χωρίς να προσφέρει τίποτα.
Που κλέβει ασύστολα τον ιδρώτα και τον μόχθο σου.
Σε αυτό το κράτος καλείσαι τώρα εσύ να καταθέσεις χρήματα για την ενίσχυση.
Χα χα
Πείτε μου πότε τελειώνει το ανέκδοτο για να γελάσω …………

HELIASTER είπε...

@Αμ έλα που δεν τελειώνει και ένα αστείο αν τραβάει τι ίδιο και το ίδιο καταντάει ,εκνευριστικό...