Θέλαμε να παγιδέψουμε τον ήλιο και του στήσαμε καρτέρι.Κινηθήκαμε λάθρα την ώρα που κοιμόταν και τον περιμέναμε.
Κρυμμένοι στο σκοτάδι.
Είχαμε από πολύ παλιά μια έχθρα αναμμένη μαζί του,από τόσο παλιά που κανείς πλέον δεν θυμόταν τον λόγο...
Και βρήκαμε αρωγό σ`αυτήν την τρέλλα τον ίδιο τον Ποσειδώνα.
Σκεφτήκαμε να τον παγιδεύσουμε σ`ενα μικρό καθρεφτάκι...
Με την κατάλληλη γωνία και τις μαγικές λέξεις δύναμης θα τον κλείναμε για πάντα μες το μικρό μας καθρεφτάκι,και θα του επιτρέπαμε να φωτίζει όποτε θα θέλαμε εμείς....
Αλλά τον υποτιμήσαμε....Σηκώθηκε σε όλο του το μεγάλειο και μας άφησε άφωνους,μας μάγεψε με τις μαγικές του συγχωρδίες,μας ζάλισε με όλα του τα χρώματα,μας έδειξε την δύναμή του...
Ακόμα και ο ίδιος ο Ποσειδώνας δεν έκανε τίποτα,κάθισε άπραγος και μαγεμένος να λούζετε στην χάρη του...
Και όλη αυτή η αγάπη....
Όλη αυτή η αγάπη που νιώσαμε εκείνες τις στιγμές,όλο αυτό το κύμα αγάπης για τα πάντα ήταν αρκετό για να τα ξεχάσουμε όλα,την έχθρα την εκδίκηση,την μικρότητα,την λύπη,την ματαιότητα......
Μόνο μετά το καταλάβαμε,όταν πέρασε, πως μείναμε για πάντα εκεί,υπέροχα παγιδευμένοι σ`αυτήν την αυγή,ακίνητοι για πάντα .....
Και ήταν η σειρά του ήλιου να γελάει μαζί μας,σαν στοργικός γονιός που έπιασε στα πράσσα τα παιδιά του να βάζουν χέρι στο κρυμμένο βάζο με το γλυκό που ήταν κρυμμένο στο ντουλάπι....
2 σχόλια:
Εσείς εκεί ήσασταν αναμφίβολα.
Εμείς που στην ευχή ειμασταν, δεν ξέρω. Φοβερές φωτό!
Καλησπέρες!
Kαλώς ήλθατε αγαπητή μου και οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι κρυφός σας θαυμαστής αλλά επειδή δεν είμαι απ`τους πολύ συνεπής blogerades γιατι κάθε τόσο ξεχνιέμαι μέσα σε πολυποίκιλτες λεπτομέρειες δεν θυμάμαι αν έχω σχολιάσει παλαιότερα δικά σας post.Το πολυβολιστικό στύλ γραφής σας είναι ασύγκριτο και μου θυμίζει όντως την παλιά singer της γιαγιάς μου έχω απολαύσει τα post σας τα όποια τα γεύομαι μονοκόμματα χωρίς να πάρω αναπνοή,ώστε μόλις τελειώνουν να αισθανθώ την αποχαύνωση και την χαλάρωση του καταιγισμού σας και διαλλογιζόμενος να σας συναικσθανθώ σαν μαθητούδι στην δασκάλα που τον κατσαδιάζει...Χαίρομαι που είσαστε εσείς..Στα τελευταία ποστ από το δωμάτιο και μετά οι φωτο είναι δικές μου γιατί βαρέθηκα να κλέβω τις ιδέες και ικανότητες των άλλων,ώστε να δυναμώσω τις δικές μου...Πολλά φιλάκια και να τα χώνετε όσο μπορείτε...
Δημοσίευση σχολίου