Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Μετά από εννιά μήνες...

Το μαρτύριο της ξεκίνησε από πολύ πρωί,ώρα 5,30.
Την παρέλαβαν μικρή τρομαγμένη και άφωνη,ότι έπρεπε για τις ανίερες ορέξεις τους.
Ήταν πολλοί παρόντες αλλά παρεμειναν απλοί θεατές.Την περιέλαβαν και με αισχρά υπονοούμενα ξεκίνησαν ο ένας μετά τον άλλο να ρουφάν την κάθε ρανίδα ζωντάνιας που είχε αφήνωντας πάνω της ανεξήτιλο το πέρασμα τους και τα σημάδια της βίας τους.
Πρώτος ξεκίνησε ο Παπαδιακος.Με ένα πλατύ σαρδόνιο χαμόγελο αρχισε να την χαμουρεύει κοιτώντας την με νυσταγμένη λογω ώρας λαγνεία.Μετά ήταν αυτός ,τον είδα,ο νΑυτιάς.Την τράβηξε με βία και άρχισε να την θωπεύει αφήνωντας μια γλείτσα και σάλια πάνω της ενώ ακόμη κανείς δεν είχε δει τα χειρότερα.Και ήταν και άλλοι,συνεχεια και κατά συρροή,σε αυτόν τον αποτρόπαιο χορό,μετά από ώρα και αφου ξαπόστασε για λίγο μπηκε με βία μέσα της ο Χατζηλάου λάου λάου.Ο Καρκαρουνάκης την τράβηξε απ`τα χέρια του με μιας και με βίαιες κινήσεις και στεντόρειες κραυγές την έσπρωχνε από πίσω.Και αυτή ακίνητη και κουρνιασμένη υπέμενε αμίλητη.Όταν μπήκε μέσα ο σΤράκας την κοίταξε με μια χαρακτηριστική ειρωνεία ρωτώντας την "Πονάς"?? Μα εκείνη δεν μπορουσε να αρθρώσει λέξη και εκτόνωσε με την σειρά του τον ανδρισμό του μέσα της. Ο Φευγαγγελάτος στην αρχή αντιστάθηκε μα τώρα φαίνεται πως ήθελε απλώς να το παίξει καλό παιδί και όπως την είδε πεσμένη επιτέθηκε και της ξέσκισε τα τελευταία της ρούχα...
Μετά από εννέα μήνες κανείς δεν ήξερε τίποτα,κανείς μα κανείς ,και ας τους είχε καρφώσει όλους ο Μάκης στεγνά.Τόχε πει στους συγγενείς της για το ποιόν της και ας κάναν όλοι πως δεν ήξεραν.
Έτσι γεννήθηκε αυτό το παιδί,αγνώστου πατρός και μπασταρδεμένο, με ψήγματα απ`την κακομοίρα την μάνα του που καθημερινά υπέμενε αυτό το μαρτύριο για χάρη άλλων.
Έμεις προσπαθούσαμε να το αφουγκραστούμε,να δούμε τι του λείπει,να το καταλάβουμε αλλά κανείς δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα ,απλώς θα χανόταν χωρίς καμμιά ελπίδα να μαζεψει τα κομμάτια του..
Άφωνοι θεατές σ`αυτό το δράμμα συνεχίζαμε να περιμαζέυουμε το καθε παιδάκι περιμένοντας την αφιξή του σταθερά σαν νάταν μια ακόμη είδηση απ`την επικαιρότητα...

3 σχόλια:

anepidoti είπε...

πόσο δίκιο έχεις, μα πόσο...
διαρκής βιασμός ψυχών και σωμάτων κι εμείς ατάραχοι θεατές...
υπέροχα δοσμένες σκέψεις, υπέροχα!!!!!

HELIASTER είπε...

Η κοινωνική μηχανική έχει ένα μειονέκτημα,για να υπάρχει πρέπει να υφίσταται κοινωνία,ευτύχώς όσο περνάει ο καιρός χάνετε και αυτό το χαρακτηριστικό.Ευχαριστώ για την παρουσία σου και θα σου επιδώσω ευχαρίστως τις ευχές μου για ένα ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό.
Δε θα κάνω άλλο σχόλιο!