Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

HELIASTER


Το φώς δεν σ`άφηνε να δείς.
Κρυμμένος πίσω απ` τις παλάμες.
Χαμήλωσες και έπεσες στα γόνατα,
Απέστρεψες το βλέμμα σου αλλού,
πεθύμησες το σκότος.

Μετάνιωσες που ζήτησες τα πιο πολλά απ`ό,τι μπορούσες..

Με μια βαθειά αναπνοή αφέθηκες
και δώθηκες στο φώς και φώς γινήκαν όλα!

Πιό λαμπερό απ`το λαμπρότερο
πιό άσπρο διάφανο απ`τ`ασπρότερο,
και ένιωθες και ας μην υπήρχες,
ταξίδευες και ας μην κουνιόσουν..

Απλώθηκες παντού και ήσουν τα πάντα....

Μαζεύτηκες μονάχα κάποιες αιωνιότητες μετά
Ευτυχισμένος,φωτεινός για πάντα

Κομμάτι και ψηφιδα φωτός μέσα στο φως/
Ατέλειωτη αγάπη

Εσυ
ένα μικρό Ηλιάστερ

1 σχόλιο:

Σταλαγματιά είπε...

Απλώθηκες παντού και ήσουν τα πάντα....

Εσυ
ένα μικρό Ηλιάστερ


Το διάβασα ξανά και με μαγεύει πάντα, δεν θα μπορούσα να μην σχολιάσω έστω τώρα!!!