Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

L

Στις συμπληγάδες της αγάπης σου πέτρες έμεινα ακίνητος,από πίσω τους έχασκε η ατόφια λογική σου.
Στην εμποροπανήγηρη των αισθημάτων σου απλώς μεταπράττης.
Πως τάχα να διάλεξες ενώ σε διαλέξαν?
Πως τάχα να δώσεις αφού δεν σου δώθει?
Στα πυροτεχνήματα των γιορτινών σου εκλάμψεων έμεινα αδιάφορος.
Στο υπέρπυρο του εγώ σου το κλέος ,απλός σαλτιμπάγκος.
Πως τάχα να νιώθεις αφού δεν συμπάσχεις?
Πως τάχα να λυπηθείς αφού δεν θύμασαι?
Στις Πύρρειες του εαυτού σου νίκες απλώς υποχώρησα,τι λύπη στο πεδίο της μάχης να μένεις μονάχη?

Δεν υπάρχουν σχόλια: