Ήταν το αντίβαρο της θλίψηςΉταν το αντίβαρο της μοναξιάς
και έμενε μοναχο και θλιμμένο δίχως βάρη.
Αντίβαρο ενός γερανού που έστεκε ακούνητος.
Και ακόμα όταν φάνηκαν οι πρώτες σκουριές με επιμονή περίμενε ένα βάρος όσο και αν πέρναγαν αργά οι αιωνιότητες.
Ήταν το αντίβαρο της αβουλίας και της λύπης
μα αναγκαστικά έμενε άβουλο και λυπημένο
περιμένωντας τα βάρη.
Μα όταν φτάσαν σκουριασμένος ο γερανός απ`την βροχή και τον ήλιο,απ`την νυχτερινή παγωνιά και την πρωινή πάχνη.
Έσπασε με έναν μεγάλο θόρυβο και έμεινε καταγής να περιμένει
κάποιο αντίβαρο να τον σηκώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου