Αμάγαλμα σκουριάς τα πυρωμένα δάκρυα της βιάσης,πάνω στην
παρακέντηση της πυρφόρου σου θλίψης.Κέλευσες ανακούρκουδα τις προσταγές του νού σου.
Ρώτησες κρυφά τις τρείς αρνήσεις σου μήπως και σου γνέψουν Ναι.
Μα ο ύφαλος του Οχι σε καρτέρευε.
Αναρωτήθηκες πως να γλυτώσεις τα στενάχωρα που γυάλιζαν στο επόμενο παγόβουνο μα παραταύτα έσπευσες με "πρόσω ολοταχώς".
Και ο πλοηγός ορνιθοσκάλιζε
ενδείξεις που γίνονταν κακογραμμένοι οιωνοί.Βut what lyes beneath the lies of your fertilized clusters of vanity,is only
......a crack......
4 σχόλια:
Είμαι τόσο χάλια αυτήν την στιγμή που δεν έχω αντοχή να αρθρώσω λέξη….
κάποιες φορές δεν έχει να πει κανείς τίποτε μπροστά σε τέτοιες λέξεις...
μπροστά στην καταστροφή τους απολαμβάνει την δύναμή τους, καπως έτσι...
Αναστασία που να ήξερες τι άλλα μου έχουν συμβεί ώστε να νιώσεις καλύτερα,θα πάρεις μυρωδιά και σε άλλα post.Αλλά δεν χρειάζετε να ταυτίζεσαι,για να λειτουργήσουν ευεργετικά θα πρέπει να έχεις βρεθεί στην "θέση χωρίς οίκτο" και για τον εαυτό σου και για τους άλλους αλλιώς τα ενδοσκοπικά ριφλέξ αναστατώνονται.
sorry...
Aγαπητή anepidoti για να δημιουργήσεις πρέπει να καταστρέψεις,και η δύναμη σαν ενέργεια δεν αναγνωρίζει δυισμούς.
Η λαγνεία που γεννάει ένας τυφώνας ισούτε με την λαγνεία που νιώθουμε για την απτή δύναμη σε οποιαδήποτε μορφή της.Και όταν η δύναμη συσσωρεύετε, μόνο το πνεύμα μπορεί να επιλέξει την φορά της.
Θαυμάζω την δεκτικότητα σου και την αδιάφορη στάση μαζί με δέος που νιώθεις όταν βλέπεις έναν εν εξελίξη τυφώνα.Είναι ένα μεγάλο μυστικό για να αρχίσεις να βιώνεις πραγματικά την ζωή και το κατέχεις..
Να`σαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου