Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

Ζέστη εεε??(Ξαναχτυπά)

Ήταν ο αναπτήρας που έλιωσε πλάι στα αποτσίγαρα στο ίδιο τασάκι..
Ήταν η βενζίνη που καταναλώθηκε μέχρι την τελευταία σταγόνα.
Ήταν η ρωγμή στο παρμπρίζ που έγινε από μια πετρούλα απ`την νταλίκα που προσπέρναγε.
Ήταν η μπαλαρίνα που έδωσε τα δάκρυα στον παλιάτσο και τον κορμί της στον ακροβάτη.
Ήταν τα νέα φορολογικά μέτρα στις ελπίδες.
Ήταν η επιτυχία του ντεμπούτου και η βαριεστημάρα της επανάληψης.
Ήταν τα έντομα που κάψαν τα φτερά τους σ`ένα ψεύτικο ήλιο.
Ήταν κάμποσες πρώτες φορές.
Ήταν η NO MANS LAND που ζούσαμε,με το παιχνίδι του τίποτα και τον ρόλο του κανένα που έκαναν τα πράγματα πιο δύσκολα,
και αυτή η καταραμένη ζέστη που δεν μας άφηνε να αγαπήσουμε,να ζήσουμε μα θέλαμε να πέσουμε απεγνωσμένα για ύπνο,
και έβρισκε ευκαιρία η αγρύπνια,
να μας τυραννά....



(Πoυ `σαι ρε Καρυωτάκη είπα)
Υ.Γ.Για τον kyanion .;Έχω aircondition...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όσο γνωριζόμαστε, καταλαβαίνω πως δεν είστε τελικά και τόσο ψυχρός...κρύβετε μέσα σας ένα ζεστό άνθρωπο (ζέστη ε???)

HELIASTER είπε...

Όσο γνωριζόμαστε τόσο περισσότερο δεν κατανοούμαστε αλλά κάνει και εκεί ζέστη εεεε?