Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Για την μικρή missirlou(που φοβάτε τα πάντα)

Συλλογή ατμοσφαιρικών post σε Fa minore
To αδιόρατο.(γη)

Μιά τελευταία αναλαμπή,
χλωμό φως σε πετρινη πύλη.
Αναλαμπή σελήνης.
Νοτισμένες πέτρες,μάρμαρο,
σπίτι με τις πόρτες κλειστές.
Θάρρεψε η νύχτα και έκρωξε στριχνά.
Κουρνιαχτό σε μιά γωνιά και σύγκρυο.
Αχνιστή ομίχλη.
Αλλοπαρμένη σκιά και τρίξιμο.


Μια κάποια νύχτα δίχως μάρτυρες....






Το λάθος(αέρας)


Ερεύνησες κρυφά το κάθε μέρος του σπιτιού σου,
ήσουν σίγουρος ότι οι θόρυβοι που άκουγες δεν ήταν οι συνηθισμένοι.
Σκέφτηκες τις λέξεις δύναμης που γνώριζες και άρχισες να τις προφέρεις όλες.
Πρώτα με σειρά και ύστερα ανάκατα.
Σου ξ'εφυγε και Εκείνη,η Απαγορευμένη που δεν έπρεπε...
Άγχος μεγάλο σε κατέλαβε και κρύος ιδρώτας,και απ`το παράθυρο βάλθηκες κοιτώντας το φεγγάρι,και τις σκουξιές απ`τα νυχτοπούλια ακούγωντας να περιμένεις μ`αγωνία το ξημέρωμα,



την μέρα αυτή,
την μέρα που δεν θά`ρχοταν
ξανά ο ήλιος....



Πέρα στα βάθη.(ύδωρ)


Μες σε πυκνόρευστα σκοτάδια ζεις,
το νήμα αυτού του χρόνου γνέθεις.
Ακίνητη σπαραχτικά θρηνείς,
το μαύρο Έρεβος που στέφτηκες χαμένη.

Πάνω στην άμμο και σε φύκια μαλακά,
μέσα σε κίνηση αργή και σε θολούρα,
σαν κάποιο φως φθάσει στα βαθειά,
αναστενάζεις και γυρνάς σαν σβούρα.

Μπας και λασκάρεις τα δεσμά,
την σκουριασμένη αλυσίδα κόψεις,
την επιφάνεια να δεις,
το φως ξανά να νιώσεις.

Μα όταν των πλοίων η βοή,
χαθεί,
κει κάτω μοναχή ,
θα πάψεις να κινήσαι...

Σκύβεις στα γονατα ξανά΅,
και το κεφάλι σκύβεις,
θα περιμένεις το φως το επόμενο να δεις,
ελπίδα μες το μαύρο Έρεβος να θρέφεις..








Νομίζεις(αιθέρας)

Τιθάσεψες μέσα σ`ακτή αφρόκλειστη
την μανία,
και την έβαψες μπλέ.
Δασκάλεψες τα άστρα να σιωπήσουν και την μουντή σελήνη υγραίνει το σκοτάδι...
Και ο άνεμος έσκουζε "Δύναμη,Δύναμη"
Θέλησες να με παγιδέψεις ακριβώς στην μέση,
να με κρατήσεις για πάντα εκεί...
Μα γλύτωσα,
γιατί είχα θέληση και δεν με ξεγελούν οι νεράιδες και οι περίεργοί σου Σύμμαχοι...
Νόμιζα...
Μέχρι που είδα τα άσπρα πλακάκια,
μύρισα την περίεργη μυρωδιά φορμόλης,
και ένιωσα τ`ασπρο μαρμάρινο τραπέζι που,ήμουν ξαπλωμένος....



Καλή σας νύχτα....

12 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Μα όχι πες μου τι να σχολιάσω τώρα εγώ με αυτό το φινάλε;
Είναι πρωί και μάλιστα ζεστό πρωινό κι εσύ με ξυπνάς απότομα με την φορμόλη.
Δεν με κρατά τίποτε στα βαθιά,
Κανείς σκοτεινός βυθός δεν είναι ικανός να μου κλέψει το οξυγόνο γιατί η ζωή ένα πανηγύρι είναι.
Θα σβήσουν φώτα, θα φύγει ο κόσμος μα θα ξανά ρθει και ο μύλος θα αρχίσει ξανά να γυρίζει!!

Είμαι αμετάπειστη φραπέ παγωμένο, ειδικά μετά από αυτό ;)
Μέρα καλή

Unknown είπε...

Δεν πρόσεξα τι ώρα σας πιάνει και τα γράφετε αυτά αλλά ειλικρινά ελπίζω να το απογευματάκι να νιώθετε καλύτερα. Βέβαια το καλύτερα είναι σχετικό γιατί μπορεί να είναι το άλλο άκρο. Πώς δηλαδή ο Johnny Depp έπαιξε στον «Νεκρό» και μετά στο «Ο Τσάρλυ και το εργοστάσιο σοκολάτας». Μία διπολική διαταραχή την είχε…Ποιος είσαι κ.Heliaster και ποια είναι αυτή η Missirlou επιτέλους (πολύ ενδιαφέρον τύπος πρέπει να είναι…!)

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΑΡΩΓΗ είπε...

Έχω την εντύπωση ότι πρέπει να προσέξεις με ποιές μπλέκεις γιατί μου φαίνεται ότι την γλύτωσες στο παρά τσακ.
Υπάρχουν νεράιδες πιο γάτενιες και θα υπάρξει θέμα κάποια στιγμή...
Καλό απόγευμα

HELIASTER είπε...

Αγαπητή Αναστασία
Δεν ήθελα να σας αναστατώσω γιατί όντως ήταν πολύ χειμωνιάτικο το θέμα,αλλά δέχθηκα ένα πλήγμα παλιμπαιδισμού σε ακατάλληλη ώρα και θέλησα να το εκτονώσω σε στην αφηρημένη σφαίρα του αδιόρατου φόβου,αναπολώντας ολίγον τι,την παιδική έξαψη του να διαβάζεις για πρώτη φορά Λαβκραφτ.Βέβαια ο Λάβκραφτ ήταν παρασάγγας πιό χαρισματικός από πολλούς.Σας προτείνω το μικρό διήγημα,το πρώτο που δημοσίευσε σε ηλικία 17 ετών,το περίφημο "Σελεφάις" και θα καταλάβετε..
Οκ ,φραπέ,το περάσατε θαυμάσια το μύνημα δημιουργώντας μου ενοχές,έτσι ωστέ να εγκαταλείψω κάθε προσπάθεια διαπραγμάτευσης.
Δεν πιστεύω να περνάγατε τα παιδικά σας χρόνια διαβάζοντας τον φίλτατο NICOLO MACCHIAVELI για να σας πάρει ο ύπνος???
Σας εξέπεμψα το ακριβές γεωγραφικό πλάτος και μήκος εκπομπής μου όσον αφορά την τακτική θέση των ποτηριών στο τραπέζι..Αναμένω το αυτό και από σας...

HELIASTER είπε...

Καλωςήλθατε αγαπητή artemina.
H ώρα ήτο 4-5 Πρωινή.
Η διπολική διαταραχή είναι απλή σε σχέση με αυτό που βιώνω στα έγκατα των πόλων μου οι οποίοι αν και στην αρχή επίστευα ότι ήμουν εντάξει σαν όλες τις μπαταρίες και ότι είχα δύο, παραταύτα ανακάλυψα ένα πιό σύνθετο pattern των επιφαινώμενων δύο πόλων που αναλύωνταν σε πιό πολύπλοκα μοντέλα για τα οποία είμαι σχεδόν περήφανος,όχι όσο αφορά την απόδοσή τους όσο για την επιτάχυνση και κατανάλωση ενέργειας.
Το καταλάβατε βλέπω,ναι, είμαι υβριδικός...(Κανείς δεν ξέρει πως λειτουργούν οι πόλοι των μεγάλων μπαταριών του... )
Δεν ξέρω αν είναι ενδιαφέρον τύπος πάντως φοβάται και την σκιά της..
Για να σας πώ την όλη αλήθεια είναι η μικρή μου ανηψιά...
Και πρέπει να ξέρετε ότι όποιος ξεκινά με την φράση "Για να σας πώ όλη την αλήθεια" λέει σχεδόν πάντα ψέμματα...

HELIASTER είπε...

Προς Φροντιστήρια
Αγαπητέ σας ευχαριστώ για τα σχόλια σας αλλά όντας Αστερίας δεν αντιμετωπίζω τέτοια ζητήματα και ούτε μου έχει τύχει ποτέ...
Έχετε δει γάτα να τρώει αστερία??
Το πολύ πολύ να τον πιλατεύσει....

anepidoti είπε...

γνώριμα νιώθω, κι έτσι κι αλλιώς, και μ' αρέσει...
δισυπόστατοι είμαστε και με πιάνει όχι απαραίτητα μέσα στη νύχτα, συμβαίνει ανεξαρτήτως ώρας...
διάγνωση; γι' αυτό μπλογκάρω, να μην τρομάζω τους γύρω...
;)

Κατερίνα Μαλακατέ είπε...

Εξαιρετικό (πάντα μου άρεσαν τα διεστραμμένα). Να κάνω μια πρόταση; χωρίς φωτό την επόμενη φορά...

HELIASTER είπε...

Αγαπητή anepidoti .Ο κάθε άνθρωπος είναι τα πάντα,απλά πρέπει να ακονίζει τις εκφάνσεις του και να τις συνηδητοποιεί κατά προτίμηση τις καλές και ανεκτές απ`τους υπόλοιπους.
Άρα επιδίδωντας το ανεπίδωτο χάνουν την δουλειά τους οι δικαστικοί επιμελητές..
Το αυτό και δια ημας...

HELIASTER είπε...

Αγαπητή Κατερίνα.Την άλλη φορά θα είναι πιό τρομαχτικό..Θα βάλω την δική μου φωτογραφία...
Όσο για την διαστροφή,είναι ένα στοίχημα που δεν τελειώνει ποτέ ,αλλά θα ήθελα να γνωρίσω τον πιό διεστραμμένο άνθρωπο στον κόσμο.
Για φαντάσου τι μυθιστόρημα θα έγραφε...

Κατερίνα Μαλακατέ είπε...

Μπα, αυτοί γράφουν συνήθως διηγήματα... Έχω δυο παραδειγματάκια στο μυαλό μου

HELIASTER είπε...

Πατρισια Χάισμιθ για παραδειγμα?